เหตุการณ์ที่ผ่านมาของประเทศไทย มีใครออกมารับผิดชอบกับการฆาตกรรมโดยรัฐเหล่านี้หรือไม่? หรืออำนาจรัฐนั้นเยอะจนทำอะไรก็ได้อย่างนั้นหรือ?
วันที่เขียนเป็นวันที่ 6 ตุลาคม ซึ่งในทุกๆปีมีการรำลึกถึงเหตุการณ์รุนแรงที่กระทำโดยรัฐและการปลุกปั่นของสื่อต่างๆ ซึ่งนี่ไม่ใช่เพียงเหตุการณ์เดียวในประเทศไทยที่รัฐใช้ความรุนแรงในทุกระดับการประชาชนที่เรียกร้องสิ่งต่างๆ ตั้งแต่ประชาธิปไตยไปจนถึงความแตกต่างทางด้านวัฒนธรรมและศาสนา
รัฐไทยถนัดที่จะใช้กำลังกับประชาชนของตัวเอง โดยใช้ทั้งทหาร และตำรวจเป็นเครื่องมือ เป็นกลไกสำคัญที่สุดที่รัฐมี โดยเน้นการควบคุมให้เกิดความมั่นคง มีเสถียรภาพของรัฐเป็นสำคัญ
ใครเป็นต้นเหตุของ “อำนาจนิยม” เหล่านี้? แล้วเราจะทำอย่างไรให้อำนาจนิยมลดน้อยลง และเพิ่มการรับฟังเสียงของประชาชนมากขึ้น ซึ่งผมคิดว่าไม่มีทางเลือกนอกจากการพูดให้มากขึ้น การออกมาชุมนุมประท้วงให้มากขึ้น โดยไม่ก่อความรุนแรง
จะเห็นได้ว่าในอดีตเรามีการประท้วงมามากมาย ทุกครั้งจะจบด้วยการที่รัฐใช้ความรุนแรงเพื่อยุติปัญหาเหล่านี้
- 14 ตุลาฯ จบด้วยการใช้ทหารปราบปราม และมีสถาบันกษัตริย์ลงมาแทรกแซง
- 6 ตุลาฯ จบด้วยการใช้ตำรวจและประชาชนที่ถูกปลุกระดม
- พฤษภาทมิฬ จบด้วยการใช้ทหารปราบปราม และมีสถาบันกษัตริย์ลงมาแทรกแซง
- มัสยิดกรือเซะ เป็นเหตุการณ์ปราบปรามที่มีความรุนแรงอย่างมาก เหตุการณ์นี้เป็นจุดเติมเชื้อไฟ
- เหตุการณ์ตากใบ จบด้วยการใช้ทหารควบคุมผู้ประท้วงขึ้นซ้อนทับบนรถจนขาดอากาศหายใจ ซึ่งนำมาสู่การเสียชีวิตของประชาชน
- การสลายการชุมนุมคนเสื้อแดง จบด้วยการใช้ทหารปราบปราม
ส่วนในปี 2020 ผมไม่คิดว่ารัฐจะให้ทหารและตำรวจทำอะไรแบบนี้อีก เพราะมันจะเป็นจุดสิ้นอำนาจของรัฐบาลเผด็จการที่สืบทอดอำนาจมาจากการรัฐประหาร แม้ว่าความชอบธรรมในตอนนี้จะไม่มีอยู่แล้วก็ตาม
แต่รัฐอาจจะมียุทธวิธีใหม่เพื่อกีดกันเสรีภาพ การแทรกแซงกระบวนการประชาธิปไตยต่างๆแบบไม่รู้จักเหน็ดเหนื่อยโดยใช้เบี้ยทหารและทหารซึ่งยังคงต้องรับเงินภาษีจากประชาชนอีกเช่นกัน
แน่นอนว่าการที่ รัฐ นั้นอยู่ได้ด้วยภาษีจากประชาชน แต่ความย้อนแย้งก็คือเวลาประชาชนออกมาประท้วง รัฐกลับไม่ฟังและยังคงทำสิ่งที่เขาอยากทำต่อไป ก็เพราะว่ามันไม่ต้องรับผิดชอบอะไร
บ้านเมืองจะพังแค่ไหน ประชาชนจะเสียชีวิต จะอดอยากอย่างไร พวกเขาก็ยังอยู่ได้ ทุกอย่างอยู่ในมือเขาแต่ผมเชื่อว่า consequences ของพวกเขาจะเกิดขึ้น เมื่อประชาชนออกมามากขึ้น เมื่อประชาชนไม่กลัวอีกแล้ว ในวันนั้นพวกเขาจะต้อง “จ่าย” จนแทบไม่มีชีวิตอยู่แน่นอน
เวลาย่ำรุ่ง 